De herfst

De herfstvakantie was mooi: niet te koud, niet teveel regen en wat lichte mist. Allerheiligen kende zelfs niet zijn typische grauw allerheiligenweer, neen: het was best mooi.

Dit eerste deel van de herfst kan ik appreciëren: er hangen nog veel bladeren aan de bomen en de kleuren van de herfst zijn prachtig. Vooral onze amberboom is mooi.

Amberbomen zijn misschien wel de mooiste herfstbomen. Ze worden niet al te goot of breed en passen dus zelfs in kleinere tuinen... Maar, vergis je niet: al die mooi gekleurde bladeren moeten er af! En dat betekent bladeren ruimen. Vroeger lachte ik ermee hoe nette huisvrouwen in de herfst elke dag weer hun best deden om het laatste blaadje uit hun tuintje te verwijderen. Laat de natuur toch, dacht ik... Als vrouw van middelbare leeftijd sta ik nu ook elke dag bladeren te rijven... Het steekt me echt tegen; het lijkt zo nutteloos... maar dat is het niet. Als ik de bladeren niet verwijder, wordt het gras eronder rot, het verdwijnt en heeft het in de lente dan veel moeilijker om te verrijzen. Omdat onze tuin zoveel belopen is, hebben we al zo weinig gras. De laatste plekjes wil ik echt met heel mijn hart en met de rijf verdedigen!

Maar de bladeren blijven komen, elke dag weer... Niet bij te houden. Onze compostbakken (en dat zijn er veel) puilen weer uit! Maar we zullen doorgaan!