Weg met de border

Na twintig jaar was het gedaan met onze border: hij was helemaal verwilderd en er schoten nog maar enkele plantensoorten over: pluimpapavers, boerenwormkruid en koeienoog.

Onkruid stond er des te meer: zuring, netels en het vervelende plantje: zevenblad. Naar het schijnt heerlijk in salades en soep, maar heel moeilijk te bestrijden in de border.

We trokken eerst zoveel mogelijk planten met wortel en al uit. Daarna was het de bedoeling om er karton op te leggen zodat alles zou afsterven. Maar omdat het zo'n heet najaar was, diende een andere oplossing zich aan: de brandende zon. Regelmatig hakken in het perkje op zon manier dat er veel wortels bloot kwamen te liggen: zevenblad verspreidt zich namelijk via een heel sterke wortelstok. Het weer werkte enkele weken mee: de plantenrestanten zijn zo goed als verdwenen. We zullen pas echt merken of we de strijd gewonnen hebben, als het weer volop begint te regenen. Nu staat er in de border nog alleen de 'duivelswandelstok': een kleinere boomsoort die zijn naam niet gestolen heeft. Je kan je verduiveld hard prikken aan zijn stam en takken!

Dit boompje heeft nog een ander nadeel: via zijn wortels maakt hij elk jaar veel uitlopers aan. Haal dan je rozenhandschoenen maar boven! Toch laten we het boompje staan: het heeft zowat een tropisch uitzicht met zijn schermvormige kruin en bovendien lokt zijn bloesem vele bijen!