Onze eerste schapen en geiten
Geen nieuwe fiets, geen spelcomputer, geen gsm... Toen Silke haar eerste communie deed (héél lang geleden), vroeg ze een schaapje en een geitje als cadeau. We maakten onze eerste weide en niet lang daarna liepen er twee lammetjes en twee geitjes in onze tuin. De geitjes werden Lili en Vivi gedoopt; de schaapjes heetten Bertje en Florreke. Schattig echt! De beestjes waren natuurlijk al snel handtam en Silke had haar gewenste speelkameraadjes.
Lili en Vivi werden wel groter dan we verwacht hadden, maar het bleven toch dwerggeitjes. Bertje en Florreke waren gewone Texelschapen, met een mooi dikke wollen vacht.
We hebben veel plezier beleefd aan deze dieren, vooral als ze weer eens uitbraken. De geitjes waren altijd de aanstokers: geiten zijn niet op zoek naar mooi groen gras, ze verlangen meer naar struikgewas... Meermaals aten ze onze jonge hagen af of knabbelden ze onze rozenstruiken af...! De omheining met schapendraad volstond dus niet. Een nieuwe afsluiting met betonnetten was beter... Probleem opgelost! In de weide maakten we ook verschillende speeltoestellen, want geitjes spelen graag. Schapen luieren liever.
Dertien jaar later leven alleen Lili en Bertje nog: ze zijn stokoud, maar ze genieten van hun oude dag. Bertje wordt gerespecteerd door de andere nieuwe schapen, maar Lili heeft het wat moeilijker om haar plaats te behouden tussen de jonge nieuwe geiten...
