2016 : de slakkenzomer...

Onwaarschijnlijk! We hebben altijd al wel last gehad van slakken, maar dit jaar was het echt een ramp! Al onze planten werden afgegeten... sommige zijn gewoon helemaal verdwenen. Compleet weg, je weet zelfs niet meer wat er in de pot stond. Voor éénjarigen is dat spijtig, maar die zaai je volgend jaar gewoon opnieuw, maar voor vaste planten kan er misschien een groter probleem zijn... Zouden die volgend jaar dan nog wel terug uitschieten? De speciale plantjes die ik dit jaar aankocht zoals de noir meloen, een oudere soort, zijn ook weg...

Ik had gehoopt om er dit jaar een zaadvoorraadje van aan te leggen; dat zal niet lukken dus! Ook de zelfgezaaide planten, gekocht in Litouwen, bij ons moeilijk of niet te vinden... weg! Zelfs de tomaten werden aangevreten... Triestig! Triestig!

En zeg niet dat ik niet geprobeerd heb om de slakken te vernietigen... Eerst en vooral strooide ik bio-slakkenpoeder. We zijn tegen giftige producten omdat die niet alleen de slakken verdelgen: het zou 'Paddington', mijn trouwe kikker in de serre, niet goed doen mocht hij zo'n vergiftigde slak opeten. Maar Paddington alleen kon de overvloed van slakken niet meer aan. Ik strooide zand en gebroken eierschalen rond de planten: geen effect! Ik probeerde het met koperdraad : een fabeltje! Potjes bier ingraven hielp wat: er lag één slak in... Maar als je weet dat ik er in één uur tijd in slaagde om 153 slakken tussen de planten uit te halen, dan weet je dat ook het vangen met bier geen klein bier was!

Kortom, het was om depri van te worden... En dan nog: de planten die niet aangetast waren door de slakkenploeg: zij wisten van de nattigheid van dit voorjaar.

Tuinieren... een leuke hobby !