HOUT-LABEUR

Dit jaar moest er echt wel heel veel hout verwerkt worden in de winter. De knotwilgen werden na 3 jaar nog eens gesnoeid, er was veel afvalhout van de afgebroken konijnentipi's maar vooral: verschillende bomen hebben ons dit jaar in de steek gelaten...

De bomen die we nooit van ons leven kwijt wilden, gingen er eerst aan. De oude wilg die al op de grond stond toen we hem aankochten sneuvelde eerst: een rukwind nam hem te grazen. Een tijdje bleef er nog één gedeelte rechtstaan, maar ook dat moest er uiteindelijk aan geloven. Veel hout als gevolg, maar onze lievelingsboom was weg... De boom waar ooit zo'n mooie kampen in werden gemaakt, weg!

De fiere wilde kastanje was de volgende: hij was het slachtoffer van een blikseminslag. In het midden ontstond een kloof en de wind maakte de klus verder af. Weg mooie kastanjeboom...

En dan, zeer onverwacht, de voorlaatste appelboom boven de kruidentuin. Gewoon uit de grond gerukt... Appellek van eigen appels zal ik dit jaar niet zoveel meer kunnen maken.

Hout dus, heel veel hout en dan spreek ik nog niet van alle afgewaaide takken die je na een winter in onze tuin kan vinden... We zullen weer kunnen "stoken". Maar eerst verwerken: mannenwerk.

Alleen Jef en Kenny mogen hier met de machines werken, nadat ik twee jaar geleden mijn vinger in stukjes zaagde... Dat verhaal vertel ik nog wel eens. Ik ben er niet rouwig om: de zaagtafel jaagt me nog altijd de stuipen op het lijf...

Het meeste hout wordt verzaagd met de boomzaag, het wordt gekliefd en komt in onze houtkachel terecht. Dunnere takken worden verwerkt met die (afschuwelijke) zaagtafel en de kleinere takken worden gehakseld. Het hakselhout is zeer welkom, al gaat het niet zo lang mee: het helpt de natte plekken in onze tuin toegankelijk te maken.

Niets gaat hier dus verloren!